Okolice Wojborza od najdawniejszych czasów były zasiedlone przez człowieka. Dokonano tutaj niezwykle cennych odkryć archeologicznych, które dotyczą najstarszych na ziemi kłodzkiej śladów człowieka. Znaleziono resztki ogniska i odłupy krzemienne datowane na st. paleolit, a jeszcze ściślej intersstadiał I zlodowacenia, a więc co najmniej około 30 tysięcy lat temu. Znaleziska te zaliczane są do kultury oryniackiej lub protooryniackiej. Nowożytne dzieje Wojborza są również długie i bogate.

Wieś powstała najpóźniej na początku XIV wieku, czyli jeszcze w okresie przedlokacyjnym, jako osada słowiańska.

Podzamek, pałac wzniesiony jako renesansowy dwór w XVI wieku, gruntownie przebudowany w XIX wieku na neogotycki pałac. Obecnie mieści się tutaj Dom Pomocy Społecznej. Kartka pocztowa z przełomu XIX i XX wieku.

We wczesnym średniowieczu wytworzyły się tutaj jedne z najstarszych skupisk osadniczych, co miało związek z drogami handlowymi, wzdłuż których powstawały rozmaite osady. W czasach spokoju po drogach tych często przemieszczały się różnojęzyczne karawany kupieckie. Większość wsi kłodzkich kształtowała się od XIII do XV wieku i często zmieniały one swych panów, należąc raz do władców czeskich, raz do zwierzchników ziemi śląskiej. Większość wsi powstała w okresie przedhusyckim, a często nawet przed kolonizacją. W okresie między rokiem 1260, a 1350 w oparciu o miejscową ludność słowiańską wdrożono proces reform gospodarczych nazywanych kolonizacją na prawie niemieckim lub zachodnim. Jej skutkiem było postępujące niemczenie. Obowiązywało prawo magdeburskie, które dotarło tutaj poprzez Śląsk. XIV i XV wiek charakteryzował się powstawaniem wolnego, dziedzicznego sędziostwa. Podczas wojen husyckich w XVw. ziemia kłodzka znalazła się w obozie antyhusyckim – w całym kraju panowała anarchia. W 1459 roku król czeski Jerzy z Podiebradu podnosi ją do rangi samodzielnego hrabstwa i stąd nazwa hrabstwa kłodzkiego. Za rządów tego władcy staje się ona główną bazą wojsk czeskich walczących z księstwami śląskimi. W 1526 roku rządy przejmują Habsburgowie austriaccy i następuje czas spokojnej odbudowy, postępu i rozwoju. Rodzi się płóciennictwo i sukiennictwo. Okres sielankowego rozkwitu burzy wojna 30-letnia w XVII wieku. Nastaje czas kontrybucji, rekwizycji, rozbojów i mordów. Wojny przynoszą dla tych ziem spore ubytki ludności i duże straty materialne. XVIII wiek to „wojna kartoflana”. XIX wiek to czas dla rozwoju turystyki i obsługi wędrowców, letników i kuracjuszy. XX wiek kolejne wojny… I ta na tle tych dziejów swoje mniejsze i większe historie mają:

Krosnowice; powstały jako wieś przedlokacyjna, prawdopodobnie na przełomie XIIIXIV wieku. Około 1320 roku osiedlili się tu Panewiczowie – członkowie znanego na ziemi kłodzkiej rodu rycerskiego. Na przełomie XIV-XV wieku istniał już tutaj młyn wodny i karczma sądowa. W XVIII wieku ta ogromna wieś szacowana jest na blisko 50 000 talarów.

kartka pocztowa z okresu międzywojennego

Rozwija się rolnictwo, hodowla merynosów, rzemiosło i w końcu przemysł – mechaniczna przędzalnia bawełny wybudowana przez D. Lindheima. Istnieją kamieniołomy, wytwórnia osełek, olejarnia, browar, gorzelnia, młyny wodne. Później kwitnie handel i turystyka.

Jaszkowa Dolna; to mniej więcej ten sam okres powstawania, czyli przed połową XIII wieku. Zawsze łączyły ją silne związki z miastem, stanowiąc typową osadę podmiejską. Jej pierwszy sołtys to Bertold w 1322 roku. Wieś była duża i bogata. O randze wsi świadczy to, iż w 1384r. mieszkańcy płacili aż 30 groszy dziesięciny, więcej na ziemi kłodzkiej płaciła tylko Bystrzyca Kłodzka. W części była własnością kościelną i to stale rosnącą. Do dramatycznych wydarzeń należy okres przejścia na protestantyzm w I poł. XVII wieku.

z lewej strony kościół katolicki z 1905r., u góry budynek szkoły z początku XX wieku (obecnie mieszkania), u dołu dawny zajazd (obecnie wiejski dom kultury). Secesyjna ornamentyka tej kartki pocztowej świadczy, że powstała ona krótko po zbudowaniu kościoła.

Po wybuchu wojny 30-letniej nałożone represje i kontrybucje doprowadziły do buntu chłopskiego. Jego efektem był utworzony w 1621 roku Związek Obronny Mieszkańców. Kolejne bitwy i potyczki ściągnęły tu kilkutysięczny oddział Lisowczyków – śpieszący z odsieczą wojsku w Bystrzycy Kłodzkiej – pod Jaszkową Górną poległo około 100 chłopów.

Młynów; ulokowany w Przełomie Bardzkim i właśnie tędy prowadził bardzo stary trakt handlowy, funkcjonujący już w epoce brązu. Wieś powstała najprawdopodobniej w okresie kolonizacji, na przełomie XIII-XIV wieku. Był niszczony podczas wojen husyckich i wojny 30-letniej.

Ławica-Młynów, kartka pocztowa z około 1940r., w budynku z wieżyczką mieściła się kiedyś szkoła (obecnie budynek mieszkalny). Uwidoczniono także dom, w którym mieścił się sklep prawy górny róg. Na dole widok nieczynnej już papierni w Młynowie.

Znaczący rozwój wsi następuje dopiero od 1895 roku, gdy uruchomiono tutaj słynną papiernię, jedną z pierwszych nowoczesnych fabryk w Sudetach. Należała do firmy Schớllera.

Piszkowice; są jedną ze starszych wsi w Kotlinie Kłodzkiej. Powstały jeszcze jako słowiańska osada przedlokacyjna przy starym trakcie handlowym z Kłodzka do Broumova – około XIV wieku. Była tu jedna z pierwszych parafii na ziemi kłodzkiej.

Bierkowice-Piszkowice, widok ogólny wsi, w głębi widoczne są pałac i kościół w Piszkowicach, kartka pocztowa z około 1920 roku.

Wzmianki o dworze i kościele świadczą, że była to spora i bogata wieś rycerska. Od 1346 roku jej właścicielem jest protoplasta znanego rodu osiadłego na ziemi kłodzkiej- przybyłego z Czech- Hugo von Haugwitz. Majątkiem w Piszkowicach władali aż do wygaśnięcia rodu w 1819 roku. Bardzo długo używano tutaj języka czeskiego. Słynęły z ogrodnictwa i sadownictwa.

Ołdrzychowice Kłodzkie; zaliczane są do starych osad w dolinie Białej Lądeckiej, którą wiódł dawny trakt handlowy z Czech do Krakowa, noszący nazwę Solnej Drogi. Wieś powstała w okresie przedlokacyjnym jako posiadłość rycerska. W burzliwych dziejach wsi wymienia się bitwę pod Biała Górą w XVIII wieku i jej pacyfikację i rekatolizację.

z tyłu kościół katolicki, na pierwszym planie żeliwna kolumna zamówiona w hucie w Małej Panwi przez hrabiego von Magnisa, właściciela tutejszego pałacu. Ważyła 25000 funtów i miała 22.5 m wysokości. Był to pierwszy tak wielki odlew kolumny w historii, uchodził za wielkie osiągnięcie techniczne. Kolumna upamiętniała wizytę w pałacu von Magnisów w Ołdrzychowicach Kłodzkich królowej pruskiej Luizy. Królowa gościła tutaj w 1800 roku. Kolumna stanęła przy drodze do Lądka Zdroju dwa lata później. Usunięto ją w 1974 roku podczas poszerzania drogi. Przedstawiającą ją kartkę pocztową wydano około 1900r.

Od 1792 roku należy ona do najbogatszego na Śląsku hrabiego Antona von Magnisa, a wspaniała rezydencja pozostaje w rękach rodziny aż do 1945r. Rezydencję odwiedza 22 sierpnia 1800r. królowa pruska Luiza, odbywająca podróż po Śląsku z mężem królem Fryderykiem Wilhelmem III.

Stary Wielisław; jedna z najstarszych wsi w Kotlinie Kłodzkiej, powstała w drugiej połowie XIII wieku. Nie jest jednak wykluczone, że istniała tutaj jakaś starsza osada, o czym świadczyło istnienie drewnianego kościółka i modlący się w nim Św. Wojciech przed podróżą do Polski. Kościół św. Katarzyny powstał w 1300 roku, zniszczony podczas wojen husyckich, odbudowany w XV wieku, w okresie późniejszym staje się miejscem wędrówek pielgrzymkowych. 27 grudnia 1428r. dochodzi do walnej bitwy pomiędzy wojskami husyckimi, a oddziałami śląskimi i starosty kłodzkiego. Dowodził nimi ks. Jan Ziebicki, który poległ i tak zakończyła się linia piastów ziębickich. Został pochowany na tym terenie, a na domniemanym miejscu śmierci wybudowano kaplicę, która istnieje do dziś. Księstwo przeszło na rzecz korony czeskiej.

Szalejów Górny, u góry widok ogólny wsi, w lewym dolnym rogu dawny zajazd (obecnie wiejski dom kultury)- kartka pocztowa z około 1915 roku

Każda z pozostałych wsi należących do Gminy Kłodzko posiada w swojej historii mniej lub więcej odziedziczonych ciekawych miejsc, wydarzeń i zabytków kultury, o których warto mówić i pisać. Ich zabudowa historyczna to głównie obiekty sakralne i pałacowo-parkowe.

Szalejów Dolny, pałac - powstał jako renesansowy dwór na przełomie XVI i XVII wieku, przebudowany w XIX wieku na neogotycki, obecnie własność prywatna, pocztówka z około 1909 roku.

Tak więc warto odwiedzić Bierkowice, Boguszyn, Droszków, Gorzuchów, Gołogłowy, Jaszkową Górną, Jaszkówkę, Kamieniec, Korytów, Ławicę, Łączną, Marcinów, Morzyszów, Mikowice, Podtynie, Podzamek, Rogówek, Romanowo, Roszyce, Ruszowice, Starków, Szalejów Dolny, Szalejów Górny, Ścinawicę, Święcko, Wojciechowice, Wilczą i Żelazno.