Jak co roku społeczność uczniowska ze Szkoły Podstawowej w Krosnowicach uczciła rocznicę Dnia Odzyskania Niepodległości przez Polskę po 123 latach niewoli.

Przewodnicząca szkoły Amelia Kromska pokrótce przedstawiła historyczny rys tego wydarzenia, opowiedziała o planie według którego odbyć się miała uroczystość, przewodniczący poszczególnych klas zdali raport z obecności uczniów na apelu przed dyrektor – Joanną Bujak i rozpoczęła się ceremonia.

Każda klasa przygotowała wykonanie jednej z pieśni patriotycznych, które wcześniej przydzieliła im Beata Smolarek – nauczycielka muzyki. Nad wykonaniem czuwali wychowawcy.

Uczniowie odświętnie ubrani zaśpiewali: „Przybyli ułani”, „Pierwszą Kadrową”, „O mój rozmarynie”, „Marsz Pierwszej Brygady”, „Czerwone maki”, „Serce w plecaku”, „Pieśń strzelców”. Wystąpił również szkolny chór, prowadzony przez Panią Beatę Smolarek, w piosence pt. „Dziewczyna w zielonej sukience”.

Apel został podsumowany piosenką Stanisława Sojki „Tolerancja” po to, by przypomnieć każdemu młodemu człowiekowi, że: „życie nie tylko po to jest, by brać, życie nie po to, by bezczynnie stać. I aby żyć – siebie samego trzeba dać”.

Po apelu głos zabrał jeden z zaproszonych na tę uroczystość gości – Franciszek Piszczek, który wyraził zadowolenie z tego, że młodzież kultywuje polskość, tradycje, powraca do pieśni, które są naszą narodową spuścizną. W uroczystości wzięli udział rodzice oraz sołtys Urszula Borkowska.

Program i dekoracje w postaci plakatów o charakterze patriotycznym przygotowały: Agnieszka Czapowska-Lewandowska, Barbara Piorun-Czech i Beata Smolarek.

Wszystkim uczniom i zaproszonym gościom dziękujemy za zaangażowanie i aktywne włączenie się w przygotowanie wydarzeń tego dnia. Dziękujemy za wykonanie kotylionów, pieśni i ich historycznego tła.

Wszak papież Jan Paweł II powiedział: „Ojczyzna jest naszą matką ziemską. Polska jest matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej”.

Tekst i foto: Anna Hnatów-Biela